گاه گاهی که به لبها خنده مهمان میکنی
گوش شیطان کر ولیکن کار شیطان میکنی
با صدای خنده ات یک شهر عاشق میشود
با نفس هایت جهانی را گلستان میکنی
تار موهای طلایی ات که میرقصدبه باد
باد را دیوانه و سر در گریبان میکنی
در طلاطم می شود دریای آرام دلم
جزر ومدی که به پا با موج مژگان میکنی
آسمانی ! بر زمین پا میگذاری بعد ازآن
صد هزاران را چو من مغلوب میدان میکنی
یا بکش یا زنده کن یا از خیال من برو
هیچ میدانی به من ظلم فراوان میکنی
عشق را سنگ صبور آموخت از چشمان تو
میشوی لیلی مرا مجنون دوران میکنی
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
نویسنده: 