شبانگاهان
که سکوت حرف می زند
در ریتم خواب آلود دقایق
در خواب من می خوابی
رؤیا در رؤیای من
اسمت در دهانم
بی گوشه و صیقلی
گویٔی نام گرما ست
شب های شفاف
اندامت عریان چون خنده
نگاه خیره ات
سبزه زار باز
میان یک جنگل پر از ماه
پر از ترانه ی نفس هایت
در من لبخند تو
با دستهای کو چکش
جاری می شود
و در لحظه های جوان
زیر نوازشم
حیرانی پوست تو
میان انگشتانم صدای توست
صدایٔی پراز نجوای ماه
دست هایت پر از آیٔین لالایٔی
میان بودن و نبودن
شب، تنها واقعیت
دریا در آغوش توست
جذر و مد اندامت
در صدایت هوای لطافت
عطر شش های پروانه
در کویر دقایق
تو تشنگی و آب من می شوی
لبخندت هجوم می آورد
به سایه های ملموسم
اندامت پر از بهار
بازوانت علف های نو رس
در خنده ات گل ها
در نجوایت بادهای جنوب
گل های آفتاب را
با خود حمل می کند
رایحه ی باران گرم
وخواب تو عمیق و دور
زیر پلک هایت
رؤیاهای کال می رسند
و من نرم چون نسیم
در تو وارد می شوم
لمس می کنم رودهای بدنت را
و باغ های خونت را
گرما می بارد مثل باران
و تنهائی مان را خیس می کند
پوست تو پر از دهان می شود
لرزش های مرا می نوشد
در سایه های گرم تو
بوسه ها
دهان ها را درگیر می کنند
و سپیده دم
اندامت آبشار سکوت
دست هایت
به کوچکی دست باران
چشم هایم را خیس می کنند
و از اوراق احساسات من
برگی ورق می خورد
شب های من با تو
بالکن خیالی ست
با چشم انداز لطیف
و ظرافت بارانِ نازک نارنجی
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
نویسنده: 